Over doen waar je zin in hebt + een gedicht
Heyy, wat leuk dat je deze blog leest!
Misschien herken je het wel: de muziek gaat aan en ineens voel je de drang om te dansen. Gewoon bewegen op de melodie, zonder dat er goed of fout bestaat. Hoe heerlijk is het om die energie door je lichaam te voelen stromen?
Maar deze blog gaat niet alleen over dansen. Het gaat over iets veel groters: doen waar je op dat moment zin in hebt, zonder erover na te denken of het gek is of niet. Zonder beoordelingen, zonder uitleg. Gewoon omdat het goed voelt.
Dansen
Soms zet ik muziek aan en begin ik spontaan te dansen. Ik ga helemaal op in het moment en doe alsof ik een topdanseres ben. Ik dans op mijn kamer en als ik buiten aan het wandelen ben. Zelfs tijdens het koken staat er soms muziek op en dan dans ik van de koelkast om de tomaten te pakken naar de wasbak om ze af te wassen.
Nu lijkt het misschien alsof ik een danswonder ben, maar niks is minder waar (vraag maar aan mijn vriendinnen ;)) Het gaat erom dat ik er blij van wordt, dat het me energie geeft en vooral dat ik er door geniet van het nu. Voor iedereen zijn de dingen die je laten genieten van het nu anders. Ik probeer niet iedereen aan het dansen te krijgen, alhoewel het best leuk zou zijn. Er zijn ook nog andere dingen die ik doe die een soort gelijk effect op mij hebben.
Op de grond liggen
Want soms voelt het juist fijn om helemaal niet te bewegen. Dan heb ik opeens zin om op de grond te gaan liggen en omhoog te kijken. Vanaf dat liggende standpunt lijkt mijn kamer een hele andere plek en dat voelt bijna magisch, alsof ik even ergens anders ben. Op de grond liggen en omhoog kijken geeft me rust. Het brengt me precies hetzelfde als dansen. Ik ben even helemaal hier. We hebben het soms zo druk dat we vergeten om stil te staan, en dit is voor mij zo’n moment dat me terugtrekt naar mezelf, naar het nu.
Naast mijn fiets lopen
En andere keren ontstaat datzelfde gevoel midden in iets dat ik elke dag doe. Laatst fietste ik naar huis. Het was lekker weer en opeens had ik geen zin meer om te fietsen. Ik had gewoon zin om te lopen en te genieten van mijn omgeving, dus dat deed ik. Ik stapte van mijn fiets af en liep de rest van de weg met mijn fiets aan de hand naar huis.
Veel mensen zouden dit niet begrijpen en het zien als onnodig langer doen over de weg naar huis. Ik vond het juist fijn. Ik had er op dat moment zin in en het voelde goed om te kunnen doen waar ik zin in had.
Toen ik uiteindelijk twintig minuten later thuis kwam dan verwacht, vroeg mijn oma of ik een lekke band had, omdat ze me over de dijk had zien lopen. “Nee,” zei ik, “ik had gewoon zin om te lopen.” Ik geloof niet dat ze het helemaal begreep, maar dat geeft niet. Het was mijn keuze en het voelde goed.
Hoe leef jij in het nu?
En weet je wat nog steeds op mijn bucketlist staat?
Dansen in de regen. Gewoon helemaal losgaan, voelen hoe de druppels langs je gezicht lopen en je geen seconde druk maken om hoe je eruitziet of dat je kleren doorweekt raken. Het lijkt me zo’n vrij gevoel. Zou je met me meedoen?
Misschien kun jij jezelf vandaag dezelfde kleine vraag stellen:
Waar heb jij nu eigenlijk zin in, als niemand iets hoeft te begrijpen of goed te keuren?
Wie weet welke fijne, onverwachte momenten daaruit ontstaan.
P.S. Ik vind het ook heel moeilijk om in het moment te leven, maar op de momenten dat het lukt voel ik hoe fijn het is. Dus laten we het samen wat vaker proberen!
Liefs,
Marit 🌺🌸🌼
Niet fietsen
Ik loop met mijn fiets aan mijn hand
aan de kant van het fietspad
Voorbijgangers denken vast
dat mijn fiets kapot is
maar dat is die niet
Hij mankeert niks en ik ook niet trouwens
Als ik zou willen zou ik zo weer op mijn fiets kunnen stappen en verder fietsen
Maar dat doe ik niet
Ik ben zelf van mijn fiets afgestapt
en ernaast gaan lopen
Gewoon omdat ik daar zin in had
Ik probeer mezelf te leren dat
je in het leven zoveel mogelijke dingen moet doen waar je blij van wordt
Voor mij is dat nu naast mijn fiets lopen
ook al klinkt dat voor sommige mensen als
onnodige vertraging.
Reactie plaatsen
Reacties